Polski rynek finansowy jest stosunkowo dobre uporządkowany i w zasadzie nie przechodził przez żadne spektakularne kryzysy. W obecnej postaci powstał na fali przemian gospodarczych po 1989 roku. Polski rynek finansowy to przede wszystkim banki, towarzystwa ubezpieczeniowe i fundusze inwestycyjne, które są najczęściej jednostkami wydzielonymi albo z banków, albo z towarzystw ubezpieczeniowych. Ich działalność podlega kontroli, którą obecnie sprawuje Komisja Nadzoru Finansowego, łącząc w sobie kompetencje jednostki nadzorującej zarówno banki, jak i ubezpieczycieli. Większość z dostępnych na rynku polskim banków i ubezpieczycieli działa jako spółka akcyjna, a ich akcje są emitowane na giełdzie papierów wartościowych. Powstał tam także specjalny indeks – WIG Banki, który jest oparty na kursie największych banków. Często na rynku finansowym są dostępne całe grupy kapitałowe, w skład których wchodzą zarówno banki, i ubezpieczyciele. Tak się dzieje w przypadku ING, z kolei Allianz chciał stworzyć swój własny bank dołączając go do oferowanych produktów ubezpieczeniowych. Z kolei niektóre produkty ubezpieczeniowe są i tak sprzedawane głównie w ramach jednej grupy kapitałowej – taki mariaż jest w przypadku Avivy i teraz już BZWBK, wcześniej podobnie się działo z Kredyt Bankiem i towarzystwem ubezpieczeniowym Warta, dopóki nie doszło do zmian właścicielskich.

Jednym z ważniejszych segmentów rynku finansowego, a właściwie jego filarem, są banki. Działalność banków i banku centralnego w Polsce reguluje ustawa Prawo bankowe, w której są zdefiniowane zadania, jakie wykonuje i za które jest odpowiedzialny bank centralny – w Polsce jest to Narodowy Bank Polski. Oprócz banku centralnego na rynku polskim działają spółki, które są bankami. Banki podlegają kontroli Komisji Nadzoru Finansowego, a z drugiej strony muszą także wypełniać niektóre zadania, jakie zleca NBP. Tak się dzieje w przykładu prowadzenia rachunków Lasów Państwowych czy finansowania pomocy de minimis z funduszu rządowego. W obu tych przypadkach rozliczeniami zajmuje się Bank BGK, który odpowiada za prowadzenie rachunków i udzielanie kredytów, ale jednocześnie także prowadzi normalną działalność bankową. Banki muszą także stosować się do rekomendacji, wdrażanych przez KNF. Chodzi tutaj zarówno o rekomendacje dla całego rynku finansowego, jak i dla konkretnych banków, aby np. podniosły poziom lokat, aby w ten sposób nie utracić płynności, czasem KNF wskazuje, aby ograniczyć działalność kredytową z tego samego powodu. Teoretycznie KNF może także wpływać na przejęcie banków, w praktyce raczej decyzję w tej kwestii podejmuje UOKIK po uzyskaniu opinii KNF. Cały rynek finansowy podlega także decyzjom Rady Polityki Pieniężnej, która podnosi albo obniża stopy procentowe.

Jest taka grupa różnego rodzaju zobowiązań, które muszą być ponoszone przez firmy i jednocześnie obciążają kosztami działalność jednostki. Do podatków kosztowych zalicza się następujące pozycje: podatek od nieruchomości, podatek od gruntu, środków transportu, jeśli firma sprzedaje towary, od których naliczana jest akcyza, to także podatek akcyzowy, podatek VAT, zarówno naliczony, który nie podlega zwrotowi, jak i podatek VAT należny do zapłacenia od wszystkich zużytych materiałów, towarów, z uwzględnieniem także usług związanych z promocją. Koszty rodzajowe nie wiążą się tylko i wyłącznie z urzędem skarbowym, są one bardziej zróżnicowane i zalicza się tutaj: wpłaty na PFRON, opłaty za wieczyste użytkowanie gruntów, wszelkie opłat, zarówno skarbowe, jak i wynikające z tytułu użytkowania licencji, opłaty notarialne czy sądowe. Po stronie kosztów są także opłaty obce, które dodatkowo warto podzielić na kilka mniejszych kategorii. Zalicza się do nich koszty poniesione na transport, remonty, usługi łącznościowe i telekomunikacyjne, różne inne obce usługi, np. pocztowe, administracyjne i każde inne, pod warunkiem, że są one wykonywane na zasadzie outsource’owania. Do kosztów obcych zalicza się także koszty, związane z prowadzenie rachunków bankowych, przygotowywania specjalistycznych badań i analiz, wszelkie usługi poligraficzne, o ile firma nie prowadzi takiej działalności, oraz koszty związane z ochroną.

Koszty nieodłącznie wiążą się z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ obciążają rachunki przedsiębiorców realnymi kwotami. O ile zasoby majątkowe i siła robocza oznaczają nakłady, o tyle koszty są dosyć rozbudowanym pojęciem. Do kosztów nie można zaliczyć jednak niespodziewanych zdarzeń losowych, które wpłynęły na mniejszą wydolność firmy, o ile nie miało ono związku z bezpośrednią działalnością firmy. Straty nadzwyczajne wynikają z różnych zdarzeń o charakterze losowym. Do kosztów zalicza się amortyzację, zużycie energii elektrycznej, wykorzystane materiały, opłaty i podatki, ale także koszty związane z wynagrodzeniem, obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi, itp. Koszty można dalej podzielić na koszty niematerialne i materialne. Do kosztów niematerialnych zalicza się np. opłaty i podatki, wynagrodzenia i inne koszty pracownicze. W zależności od fazy działalności koszty pojawiają się na różnych etapach, z którymi są bezpośrednio związane. I tak pojawiają się koszty zakupu, produkcji i sprzedaży. Ważne są także koszty stałe i koszty zmienne. Koszty stałe ponosi się bez względu na wielkość produkcji – są to wszelkiego rodzaju czynsze, podatki od nieruchomości. Koszty można podzielić dodatkowo w zależności od miejsca, w którym powstały, ale także ze względu na ich istotność, zwaną także decyzyjnością.

Część księgowości, obejmująca rozrachunki z pracownikami, dotyczy nie tylko wynagrodzeń pracowniczych czy wypłat dodatkowych świadczeń. Tutaj jeśli chodzi o samo wynagrodzenie, może mieć ono różną postać, ponieważ wynagrodzenie może być wypłacane zarówno za czas pracy, jak i za efekty pracy w trybie akordowym. Do wynagrodzeń czasem dolicza się dodatkowe wynagrodzenie w postaci premii za wyniki albo wynikającej z odrębnych przepisów – tak zwana trzynastka. Wynagrodzenia mogą być wypłacane gotówką w kasie zakładu, jednak ze względu na koszty obsługi, związane z obsługą kasową, jak i przelewem na rachunek bankowy pracownika. Koszty takiej operacji ponosi pracodawca. Od wynagrodzeń potrącane są rozmaite kwoty, zwykle albo mające charakter dobrowolny, albo odprowadzane na podstawie decyzji sądu. W tym drugim przypadku może chodzić o zajęcia komornicze czy potrącanie kosztów, związanych z kosztami sądowymi. Od wynagrodzeń potrącane są składki na ubezpieczenia społeczne, ale także na pożyczki i kredyty, jeśli pracownik korzystał z pomocy Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Na tym koncie pojawiają się także różnego rodzaju odpisy, związane np. z obciążeniem pracownika kosztami za uszkodzony majątek, różnego rodzaju odprawy, ekwiwalenty za odzież roboczą czy dodatkowe wynagrodzenia z różnych tytułów.

Wszelkie rozliczenia z dostawcami i odbiorcami odbywają się na podstawie dokumentów księgowych. Często są to faktury, na podstawie których wykazuje się przychody, wynikające ze sprzedaży towarów i usług. Tutaj do wyliczenia przychodów ze sprzedaży należy uwzględnić koszty zakupu produktów, koszt wyprodukowania towaru czy usługi z uwzględnieniem kosztów pracowniczych, oraz doliczenie wszelkich rozrachunków z tytułu podatku VAT, który dodatkowo należy doliczyć do towaru, pamiętając o różnych stawkach na różne produkty. Do tego dochodzą rozliczenia publicznoprawne, czyli wszystkie rozliczenia związane z urzędami skarbowymi, celnymi, z ZUS i innymi ubezpieczycielami z tytułu składek na ubezpieczenia. Już choćby taki podatek VAT należy wpisywać zarówno jako podatek naliczany przy zakupie, jak i wynikający i należy ze sprzedaży, czasem w grę wchodzą różnego rodzaju korekty, ale i rozrachunki z urzędem skarbowym. Jeśli jest to VAT naliczany przy produktach, na które obowiązują niższe, preferencyjne stawki podatku, często dochodzi do korekty naliczonego i odprowadzonego podatku, a sama firma występuje o jego zwrot. Z kolei mnogość składek, które należy odprowadzić na rzecz ubezpieczeń społecznych powoduje, że niejednokrotnie tutaj wiele się dzieje na odpowiednim koncie. Co prawda wszystkie składki danego rodzaju, np. chorobowe, są opłacane zbiorczo raz w miesiącu, ale muszą być wyliczane na podstawie dokumentów kadrowych.