Umorzenie aktywów trwałych

Umorzenie aktywów trwałych, zwane amortyzacją, to nic innego, jak wykazanie, że sprzęt uległ wykorzystaniu, a jego faktyczna wartość przez to się zmniejszyła. Zużycie może mieć dwie postacie – może być zużyciem fizycznym albo ekonomicznym. Zużycie fizyczne to najbardziej klasyczny sposób zużycia, wynikający z użytkowania np. sprzętu przez dłuższy czas. Każda maszyna ma określony czas, przez który jest w pełni wydajna. Po tym czasie może przestać pracować albo zacznie się psuć, przy czym nie wynika to tylko z faktu, że upłynął czas trwania gwarancji. Drugi sposób zużycia to zużycie ekonomiczne. Łatwo je zaobserwować w przypadku tych maszyn i urządzeń, które przestają być potrzebne czy wystarczająco wydajne jedynie dlatego, że rozwój technologiczny wprowadził nowe maszyny i technologie. Oznacza to, że powstaje konieczność wykorzystywania urządzeń innymi, tańszymi w eksploatacji. Pojawiają się od razu różne rodzaje amortyzacji. W amortyzacji równomiernej zakłada się, że w określonych jednostkach czasu (np. każdego roku) zużycie sprzętu jest jednakowe, bez przyglądania się intensywności korzystania z niego. Z kolei w amortyzacji nierównomiernej w różnym czasie zużycie sprzętu będzie na nieco innym poziomie. Amortyzacja naturalnych odpisów podkreśla związek zużycia sprzętu z jednostkami czasu, przez które z niego korzystano.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.